De propolis druppels kun je direct vanuit het flesje op de tong druppelen. Ze werken het best, wanneer je ze eerst een halve minuut lang in de mond heen en weer beweegt. Een deel van de bestanddelen wordt dan al door het slijmvlies van de mond opgenomen en aan het bloed afgegeven. Vooral het mondslijmvlies onder de tong is erg dun en daarom zeer geschikt voor het opnemen en aan het bloed afgeven van propolis bestanddelen. Na die halve minuut slik je de met speeksel vermengde propolis in.

Bij de meeste aandoeningen gebruik je 4 maal daags 4 druppels. Soms moet je wel eens de dubbele dosis gebruiken. Per keer neem je dan twee keer zoveel druppels in. Kinderen krijgen normaal per keer een kleiner aantal druppels afhankelijk van de leeftijd. Aan kinderen tussen de 7 en 12 jaar geef je 3 druppels per keer; voor kinderen van 4 tot en met 6 jaar zijn 2 druppels per keer genoeg. Kinderen tot en met 3 jaar krijgen per keer één druppel. Je kunt die direkt in de mond druppelen, of eerst een druppel in een klein stukje biscuit laten trekken of op een lepeltje honing doen. Wanneer de klachten minder worden, kun je proberen om het aantal keren innemen langzaam te minderen van 3 maal daags naar 2 maal daags. Na het verdwijnen van de klachten kun je, via een korte periode van l maal daags, stoppen met het innemen.

In het begin van de kuur kunnen de klachten tijdelijk toenemen. Dit is een goed teken en betekent dat de kuur zal aanslaan. Wordt het je te erg, dan onderbreek je de kuur een dag.

Propolis zalf gebruik je in de meeste gevallen tweemaal daags. In veel gevallen is het beter om eerst gedurende enkele dagen propolis druppels of tinctuur op de huidaandoening te doen. Per aandoening staat in dit boek vermeld of dit nodig is.

Een gebruiksadvies voor de gewone propolistabletten en -capsules die in de winkel te koop zijn, kan ik moeilijk geven. Ze zijn niet altijd gemaakt op basis van opgeloste propolis. De hoeveelheid die ervan in het bloed terechtkomt, is dan ook gering, want de propolis lost niet in water op en het maag-darmstelsel is een waterig milieu.

Tinctuur of druppels?

Propolis is zowel verkrijgbaar als tinctuur en als druppels. Beide zijn gelijkwaardig in gebruik. Een tinctuur is een alcoholische oplossing. Propolis lost immers alleen op in alcohol. Later kun je het met water verdunnen. Je kunt het dan nog steeds ‘tinctuur’ noemen, maar ook ‘druppels’ noemen.

Dat propolis tinctuur alleen voor uitwendig gebruik zou zijn is niet waar. Als op het flesje staat dat je het mag innemen kun je dat gerust doen. De verwarring dat je tinctuur alleen uitwendig kunt gebruiken is door mij onbedoeld in de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw veroorzaakt en heeft een voorgeschiedenis. Toen wij zelf nog propolis maakten en verkochten maakten wij een onderscheid tussen propolis druppels (om in te nemen) en propolis tinctuur (voor uitwendig gebruik). Reden was dat de zuivere alcohol waarin propolis wordt opgelost erg duur was. Er was toen in de apotheek waar ik de alcohol 96% van betrok de keuze tussen ‘gewone’ zuivere ethylalcohol en de veel goedkopere ‘gedenatureerde’ alcohol. Aan de gedenatureerde alcohol was iets toegevoegd dat het ongeschikt maakte voor inwendig gebruik. Dit verschil had een fiscale reden. Op alcohol die ingenomen mag worden zit veel meer belasting dan op gedenatureerde alcohol voor uitwendig gebruik. Van de gedenatureerde alcohol mocht je dus niet iets maken dat werd ingenomen. Dus gebruikten wij gedenatureerde alcohol voor het oplossen van propolis die gebruikt werd voor maken van zalf en druppels voor uitwendig gebruik. Om geen vergissingen te maken noemden we de druppels voor uitwendig gebruik dan maar ‘tinctuur’. De propolis tinctuur die tegenwoordig voor inwendig gebruik wordt verkocht is opgelost via normale zuivere ethylalcohol en niet via gedenatureerde alcohol. Kortom, de tegenwoordig verkochte propolistinctuur mag u rustig innemen.